روایت زیر در نهج البلاغه آمده است. در این جا یک سوال پیش می آید،که چرا ما به کسی که حضرت علی(ع) و قران او را کاف اغلام کرده،احترام بگذاریم و بر او لعنت نفرستیم؟
"... اما او (عایشه) خوی زنان دیده عقل و خردش را سخت فروبسته و شراره های کینه و دشمنی با من در دلش چون کوره آهنگران زبانه می کشد. اگر از او می خواستند تا آنچه را که با من کرده است به شخص دیگری روا دارد, هرگز به زیر بار نمی رفت و نمی پذیرفت و امام به سخن خود درباره عایشه چنین پایان داد: با این همه احترامش چون گذشته محفوظ است و داوری کارهای او با خداست. او هر که را بخواهد می بخشد, و آن را که اراده فرماید عذاب کند."
(خطبه 155 نهج البلاغه)
در اثبات کافر بودن عایشه هزاران دلیل می توان آورد مانند سوره تحریم و حال این سوال مطرح میشود که ما با کسانی که از چند کافر پیروی می کنند متحد باشیم و به کافر لعنت نفرستیم؟؟؟؟
لفطا در صورت داشتن دلیل منطقی آنرا در قسمت نظرات بیان کنید
